Great Britain – Window Books (1987 – 1988)
Geplaatst: zo apr 25, 2021 17:26
Nieuwe postzegelboekjes
Begin juli 1987 maakte Royal Mail bekend dat het op 4 augustus vijf nieuwe postzegelboekjes zou uitgeven. De boekjes zouden vier postzegels van 13p, 18p of 26p, of tien postzegels van 13p of 18p bevatten. De postzegels van 13p en 18p betaalden het basis tweede-klasse, respectievelijk eerste-klasse tarief voor een brief verzonden binnen het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland. De postzegel van 26p betaalde het wereldwijde luchtposttarief voor briefkaarten en luchtpostbladen.
De nieuwe postzegelboekjes zouden een glanzende gelamineerde kaft krijgen in Royal Mail’s bedrijfskleuren rood en geel. De kaft zou een rechthoekige uitsnijding hebben. Door de transparante toplaag was een van de postzegels in het boekje zichtbaar. Aan dit raam ontleedde dit type postzegelboekje de naam “Window Book.”
”Window Book” DB16(1): 4 x 13p
Een andere innovatie was de streepjescode op de achterkant van de postzegelboekjes. Uit een interne circulaire van Royal Mail viel af te leiden dat van elk boekje twee varianten zouden bestaan. Op een vraag van Douglas Myall hierover antwoordde Royal Mail dat de twee varianten nodig waren voor een proef met de nieuwe boekjes.
Eerst kondigde Royal Mail aan dat de boekjes alleen beschikbaar zouden zijn via de filatelistische balies van postkantoren en de filatelistische dienst in Edinburgh. Al snel maakte het bekend de reactie van het publiek op de nieuwe postzegelboekjes te willen testen. Hiertoe wilde het deze postzegelboekjes kort na 4 augustus 1987 uitbrengen in de postcodegebieden van Bristol (BS), Nottingham (NG), Preston (PR) en York (YO).
Elk type boekje bestond telkens met een streepjescode waarvan de laatste reeks van zes getallen begon met een 1 of een 2. Ook kreeg elk boekje op de achterkant een lettercode, bekend als “stock code.” Elk type boekje had ook twee van deze stock codes.
Royal Mail bracht de postzegelboekjes in de proefgebieden in omloop via postkantoren en de detailhandel. De codes dienden om bij te houden hoeveel boekjes men verkocht via elk van beide kanalen. Boekjes met de streepjescode met een “1” verpakte men per 50 voor verkoop via de detailhandel. De boekjes met de streepjescode met een “2” verpakte men per 25 voor verkoop via postkantoren.
Begin juli 1987 maakte Royal Mail bekend dat het op 4 augustus vijf nieuwe postzegelboekjes zou uitgeven. De boekjes zouden vier postzegels van 13p, 18p of 26p, of tien postzegels van 13p of 18p bevatten. De postzegels van 13p en 18p betaalden het basis tweede-klasse, respectievelijk eerste-klasse tarief voor een brief verzonden binnen het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland. De postzegel van 26p betaalde het wereldwijde luchtposttarief voor briefkaarten en luchtpostbladen.
De nieuwe postzegelboekjes zouden een glanzende gelamineerde kaft krijgen in Royal Mail’s bedrijfskleuren rood en geel. De kaft zou een rechthoekige uitsnijding hebben. Door de transparante toplaag was een van de postzegels in het boekje zichtbaar. Aan dit raam ontleedde dit type postzegelboekje de naam “Window Book.”
”Window Book” DB16(1): 4 x 13p
Een andere innovatie was de streepjescode op de achterkant van de postzegelboekjes. Uit een interne circulaire van Royal Mail viel af te leiden dat van elk boekje twee varianten zouden bestaan. Op een vraag van Douglas Myall hierover antwoordde Royal Mail dat de twee varianten nodig waren voor een proef met de nieuwe boekjes.
Eerst kondigde Royal Mail aan dat de boekjes alleen beschikbaar zouden zijn via de filatelistische balies van postkantoren en de filatelistische dienst in Edinburgh. Al snel maakte het bekend de reactie van het publiek op de nieuwe postzegelboekjes te willen testen. Hiertoe wilde het deze postzegelboekjes kort na 4 augustus 1987 uitbrengen in de postcodegebieden van Bristol (BS), Nottingham (NG), Preston (PR) en York (YO).
Elk type boekje bestond telkens met een streepjescode waarvan de laatste reeks van zes getallen begon met een 1 of een 2. Ook kreeg elk boekje op de achterkant een lettercode, bekend als “stock code.” Elk type boekje had ook twee van deze stock codes.
Royal Mail bracht de postzegelboekjes in de proefgebieden in omloop via postkantoren en de detailhandel. De codes dienden om bij te houden hoeveel boekjes men verkocht via elk van beide kanalen. Boekjes met de streepjescode met een “1” verpakte men per 50 voor verkoop via de detailhandel. De boekjes met de streepjescode met een “2” verpakte men per 25 voor verkoop via postkantoren.