Postzegelforum.com

Great Britain – Wilding Definitives (1952 - )

Ontwerpen

Na de dood van haar vader op 6 februari 1952, besteeg Koningin Elizabeth II de troon van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland. Op 5 december van dat jaar verschenen de eerste twee langlopende postzegels met de beeltenis van de jonge koningin. De postzegels zijn bij verzamelaars bekend als “Wildings.” Deze naam verwijst naar het portret van Dorothy Wilding Ltd, dat als basis diende voor de beeltenis van de koningin.

De serie langlopende postzegels van het type “Wilding” bestaat uit vijf ontwerpen. Alle postzegels hebben de beeltenis van Koningin Elizabeth II naar een foto van Dorothy Wilding Ltd. tegen een ovale achtergrond gemeen. Het portret toont Koningin Elizabeth II die de kroonjuwelen draagt. Het diadeem dat ze draagt is hetzelfde als het diadeem dat Koningin Victoria draagt op de Penny Black en de Twopence Blue. Verder hebben alle postzegels de vier florale symbolen voor de delen van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland gemeen. Dit zijn de roos van Engeland, de distel van Schotland, de narcis van Wales en het klavertje-drie (shamrock) van Ierland.

Het ontwerp voor de postzegels met frankeerwaarden van ½d, 1d, 1½d, en 2d was het werk van Enid Marx.


Great Britain, “Wildings,” ontwerp van Enid Marx

Het ontwerp voor de postzegels met frankeerwaarden van 2½d, 3d, 4d, en 4½d was het werk van George T. Knipe.


Great Britain, “Wildings,” ontwerp van George T. Knipe

Het ontwerp voor de postzegels met frankeerwaarden van 5d, 6d, en 7d was het werk van Michael Farrar-Bell.


Great Britain, “Wildings,” ontwerp van Michael Farrar-Bell

Het ontwerp voor de postzegels met frankeerwaarden van 8d, 9d, 10d, en 11d was het werk van Mary Adshead.


Great Britain, “Wildings,” ontwerp van Mary Adshead

Het ontwerp voor de postzegels met frankeerwaarden van 1s, 1s 3d, en 1s 6d was het werk van Edmund Dulac.


Great Britain, “Wildings,” ontwerp van Edmund Dulac

Een nieuw ontwerp postzegel bekend als “Machin” verving tussen 1967 en 1971 dat van het type “Wilding.” In 1998 gaf Royal Mail een postzegelboekje uit met daarin nieuwe postzegels van het type “Wilding.” Sindsdien komen van tijd tot tijd nieuwe postzegels van dit ontwerp uit.

Watermerk “Tudor Crown” (1952 – 1954)

Harrison & Sons Ltd. drukte alle postzegels van het type “Wilding” met een waardeaanduiding tot en met 1/9 (1 shilling en 9 penny’s) in rasterdiepdruk op een rotatiepers. Het gebruikte hiervoor een crèmekleurig papier met watermerk. Het watermerk was een Tudorkroon boven het monogram E2R. Het gebruik van een rotatiepers betekende dat het watermerk van postzegels van het gewone vel altijd rechtop staat. Postzegels met een kopstaand watermerk zijn afkomstig uit postzegelboekjes. De postzegels hadden Arabische gom en kamtanding 15 x 14. Stanley Gibbons meet in principe de tanding in halve eenheden. Een nauwkeurigere tandingmeting is 14¾ x 14.

Tussen 1902 en 1953 stond de Tudorkroon symbool voor de Britse monarch en de ‘kroon’ als instituut. Zij was slechts een heraldisch symbool en geen bestaande kroon. De echte Tudorkroon was de kroon van de Britse monarchen van de Tudor-dynastie en de eerste twee koningen van de Stuart-dynastie. De oudste verwijzing naar de kroon dateert van 1521 als kroon van Koning Hendrik VIII. Waarschijnlijk liet Hendrik VIII of zijn vader Hendrik VII de kroon maken. Na de afschaffing van de monarchie in 1649 verkochten de republikeinen de kroon in delen.


1952-1954, Great Britain, langlopende postzegels van het type “Wilding,” vel, watermerk “Tudor Crown,” Stanley Gibbons nrs. 515-53

Stanley Gibbons Great Britain Specialised Catalogue, Vol. 3, nummers:
½d: S1 (515), 31-8-1953; 1d: S13 (516), 31-8-1953; 1½d: S25(1) groen (517), (2) diepgroen, 5-12-1952; 2d: S36 (518), 31-8-1953; 2½d type 1: S50 (519), 5-12-1952; 3d: S67 (520), 18-1-1954; 4d: S81 (521), 2-11-1953; 5d: S99 (522), 6-7-1953; 6d: S104 (523), 18-1-1954; 7d: S114 (524), 18-1-1954; 8d: S119 (525), 6-7-1953; 9d: S124 (526), 8-2-1954; 10d: S129 (527), 8-2-1954; 11d: S134 (528), 8-2-1954; 1s: S136 (529), 6-7-1953; 1s 3d: S141 (530), 2-11-1953; 1s 3d: S150 (531), 2-11-1953.

Watermerk “Tudor Crown” rolzegels (1) (1952 – 1954)

Harrison & Sons Ltd. produceerde rollen met de meest-gebruikte postzegels voor verkoop uit automaten. De machines gaven de postzegels verticaal of zijwaarts uit. Men produceerde deze rollen op twee manieren. Een manier was het drukken van vellen die men vervolgens in stroken splitste. Dit konden horizontale stroken voor zijwaartse, ook wel horizontale uitgifte of verticale stroken voor verticale uitgifte zijn. Men gebruikte de velrand om de stroken aan elkaar te plakken tot langere stroken. Vervolgens rolde men die op tot een grotere rol. Een tweede manier was door rollen papier direct te bedrukken en vervolgens in stroken te splitsen.


1954-1955, Great Britain, langlopende postzegels van het type “Wilding,” rol, watermerk “Tudor Crown,” Stanley Gibbons nrs. 515-521, 523

Stanley Gibbons Great Britain Specialised Catalogue, Vol. 3, nummers:
Verticale uitgifte:
½d: S1 (515), april 1954; 1d: S13 (516), mei 1954; 1½d: S25(2) diepgroen (517), april 1954; 2d: S36 (518), oktober 1954; 2½d type 1: S50 (519), oktober 1954; 3d: S67 (520), april 1954; 6d: S104 (523), maart 1954.
Horizontale uitgifte:
½d: S1 (515), april 1954; 1d: S13 (516), april 1955; 3d: S67 (520), mei 1954; 4d: S81 (521), november 1954.

Men sneed de vellen of rollen postzegels vaak in stroken. Daardoor hadden de perforaties in de richting waarin men de stroken sneed recht-afgesneden uiteinden. Soms maakte men echter een insnijding en kon men de stroken scheuren. Velzegels hebben ofwel een velrand, ofwel perforaties met gerafelde uiteinden. Gelijkmatig korte tandingen aan een kant zijn ook een kenmerk van rolzegels.


Postzegel van een rol voor machines met verticale uitgifte: gesneden verticale perforatie-uiteinden


Postzegel van een rol voor machines met zijwaartse (horizontale) uitgifte: gesneden horizontale perforatie-uiteinden


Postzegel uit een vel: gerafelde perforatie-uiteinden aan alle zijden

Watermerk “Tudor Crown” rolzegels (2) (1952 – 1954)

Harrison & Sons Ltd. drukte ook rollen voor verkoop uit automaten met zijwaartse uitgifte op rolpersen. Hiervoor drukte men de postzegels zijwaarts op het papier. Als gevolg hiervan hadden de postzegels van deze rollen het watermerk zijwaarts. Van de voorkant van de postzegel bekeken wijst de top van de kroon naar links.

Tot 1961 waren de rollen met zijwaartse (horizontale) uitgifte gedrukt op rolpersen de enige bron voor deze postzegels met zijwaarts watermerk. De kroon in dit zijwaartse watermerk wijst altijd naar links. Het is niet mogelijk dat deze naar rechts wijst.


1954, Great Britain, langlopende postzegels van het type “Wilding,” rol, watermerk “Tudor Crown” liggend, Stanley Gibbons nrs. 517a-59a

Stanley Gibbons Great Britain Specialised Catalogue, Vol. 3, nummers:
1½d: S25d groen (517a), 15 oktober 1954; 2d: S36b (518a), 8 oktober 1954; 2½d type 1: S50a (519a), 15 november 1954.

Watermerk “Tudor Crown” postzegels uit postzegelboekjes (1953 - 1954)

De enige bron voor postzegels van het type “Wilding” met kopstaand watermerk waren postzegelboekjes. De postzegels voor postzegelboekjes drukte men in kolommen of banen met aan weerszijden van elk paar kolommen of tussen elk paar banen een marge. De postzegels in een kolom of baan drukte men rechtopstaand. De postzegels in de aanpalende kolom of onderliggende baan drukte men omgekeerd. Bij het versnijden van de boekjes ontstonden hierdoor telkens boekjes met de marge links van of boven de postzegels. Eigenlijk zijn het dus niet de watermerken, maar de opdrukken die omgekeerd zijn.

Door het versnijden van de postzegelboekjes zijn de postzegels eruit herkenbaar door de afgesneden uiteinden van de tandingen. Postzegels met een marge zijn ook herkenbaar. Men stikte de postzegelboekjes, waardoor de marges kleine gaatjes vertonen.


Stikselgaatjes in de marge van postzegelboekjes


1953-1954, Great Britain, langlopende postzegels van het type “Wilding,” postzegelboekjes, watermerk “Tudor Crown” rechtopstaand of kopstaand, Stanley Gibbons nrs. 515/Wi-519b/Wi

Stanley Gibbons Great Britain Specialised Catalogue, Vol. 3, nummers:
Rechtopstaand watermerk:
½d: S1 (515), maart 1954; 1d: S13 (516), maart 1954; 1½d: S25(1) groen (517), (2) diepgroen, mei 1953; 2d: S36 (518), maart 1954; 2½d type 2: S51 (519b), mei 1953.
Kopstaand watermerk:
½d: S1a (515Wi), maart 1954; 1d: S13a (516Wi), maart 1954; 1½d: S25c(1) groen (517Wi), (2) diepgroen, mei 1953; 2d: S36a (518Wi), maart 1954; 2½d type 2: S51a (519bWi), mei 1953.

De postzegel van 2½d uit de postzegelboekjes hebben een ander druktype dan die uit postzegelvellen. Het belangrijkste verschil tussen de twee typen is bovenste lijn in het centrale kruis van het diadeem. Op postzegels van type 1 is de lijn niet volledig. Op postzegels van type 2 is deze lijn volledig.


2½d Type 1 met onvolledige lijn en type 2 met volledige lijn

N.B.: dit is het honderdste bericht op dit forum.

Watermerk “Saint Edward’s Crown” (1955 – 1958)

Door slijtage was het nodig om de egoutteur waarmee men het watermerk in het papier aanbracht te vervangen. In het nieuwe watermerk verving de kroon van Sint Edward de Tudor kroon. Koning Elizabeth II had de Kroon van Saint Edward gekozen als symbool van haar koninklijke autoriteit.

De oorspronkelijke kroon van Sint Edward was de kroon van de elfde-eeuwse Engelse koning Sint Edward de Belijder. De huidige versie die men in 1661 voor Koning Karel II maakte gebruikt men traditiegetrouw voor de kroning van de Engelse koningen. Ook voor de kroning van Elizabeth II gebruikte men de kroon van Sint Edward.

Gedurende de periode waarin het watermerk in gebruik was paste men de kleuren van twee postzegels aan. In 1956 verving men de roodbruine kleur van de postzegel van 2d door een lichtroodbruine kleur. In 1958 verving men het roodachtig purper van de postzegel van 6d door diep bordeauxrood. De postzegel van 2½d uit gewone vellen met het watermerk “Saint Edward’s Crown” bestaat zowel van type 1 als in type 2.


1955-1958, Great Britain, langlopende postzegels van het type “Wilding,” vel, watermerk “St. Edward’s Crown,” Stanley Gibbons nrs. 540-556

Stanley Gibbons Great Britain Specialised Catalogue, Vol. 3, nummers:
½d: S2 (540), 12-12-1955; 1d: S14 (541), 19-9-1955; 1½d: S26(1) groen (542), (2) diepgroen, 11-10-1955; 2d: S37 (543), roodbruin, 6-9-1955; 2d: S38 (543b), lichtroodbruin, 17-10-1956; 2½d type 1: S52 (544), 28-9-1955; 2½d type 2: S53 (544b), 1957; 3d: S68 (545), 17-7-1956; 4d: S82 (546), 14-11-1955; 5d: S100 (547), 21-9-1955; 6d: S105 (548), roodachtig purper, 21-9-1955; 6d: S106 (548a), diep bordeauxrood, 8-5-1958; 7d: S115 (549), 23-4-1956; 8d: S120 (550), 21-12-1955; 9d: S125 (551), 15-12-1955; 10d: S130 (552), 22-9-1955; 11d: S135 (553), 20-10-1955; 1s: S137 (554), 3-11-1955; 1s 3d: S142 (555), 27-3-1956; 1s 3d: S151 (556), 27-3-1956.

Watermerk “Saint Edward’s Crown” rolzegels (1) (1955 – 1958)

De postzegels met een waarde van ½d tot en met 4d waren ook te koop uit automaten. Rollen postzegels met een waarde van ½d tot en met 3d voor machines met een verticale uitgifte drukte men met een rolpers. De rollen postzegels met een waarde van 3d maakte men ook door stroken uit speciaal hiertoe gedrukte vellen aaneen te plakken. De rollen postzegels met een waarde van 4d maakte men ook op deze manier. Deze rolzegels hebben allemaal een rechtopstaand watermerk.

Rollen postzegels voor machines met een horizontale (zijwaartse) uitgifte maakte men eveneens op twee manieren. De rolzegels van rollen die men maakte door banen uit vellen aaneen te plakken hadden een rechtopstaand watermerk.


1955-1958, Great Britain, langlopende postzegels van het type “Wilding,” rol, watermerk “Saint Edward’s Crown,” Stanley Gibbons nrs. 540-546

Stanley Gibbons Great Britain Specialised Catalogue, Vol. 3, nummers:
Verticale uitgifte:
½d: S2 (540), september 1955; 1d: S14 (541), augustus 1955; 1½d: S26(2) diepgroen (542), november 1955; 2d: S37 (543), roodbruin, oktober 1955; 2d: S38 (543b), lichtroodbruin, juli 1958; 2½d type 1: S52 (544), november 1955; 3d: S68 (545), september 1957; 4d: S82 (546), augustus 1956.
Horizontale uitgifte:
½d: S2 (540), juli 1957; 1d: S14 (541), februari 1956; 3d: S68 (545), mei 1957; 4d: S82 (546), juni 1956.

Watermerk “Saint Edward’s Crown” rolzegels (2) (1956 – 1957)

De postzegels met een waarde van 1½d tot en met 3d voor automaten met een horizontale (zijwaartse) uitgifte gedrukt op de rolpers hadden een liggend watermerk. Van de voorkant bekeken wijst de top van de kroon naar links.


1956-1957, Great Britain, langlopende postzegels van het type “Wilding,” rol, watermerk “Saint Edward’s Crown,” liggend, Stanley Gibbons nrs. 542a-545b

Stanley Gibbons Great Britain Specialised Catalogue, Vol. 3, nummers:
1½d: S26c(1) groen (542a), 7 maart 1956; 2d: S37d (543a), roodbruin, 31 juli 1956; 2d: S38e (543d), lichtroodbruin, 5 mei 1957; 2½d type 1: S52b (544a), 23 maart 1956; 3d: S68e (545b), 22 november 1957.

Watermerk “Saint Edward’s Crown” postzegels uit postzegelboekjes (1955 – 1957)

De postzegels met frankeerwaarden tot en met 3d, inclusief de postzegels van 2d in beide kleuren, verschenen ook in postzegelboekjes. Alleen de postzegel met een frankeerwaarde van 2½d van het type 2 verscheen in postzegelboekjes.


1953-1954, Great Britain, langlopende postzegels van het type “Wilding,” postzegelboekjes, watermerk “Saint Edward’s Crown” rechtopstaand of kopstaand, Stanley Gibbons nrs. 540/Wi-545/Wi

Stanley Gibbons Great Britain Specialised Catalogue, Vol. 3, nummers:
Rechtopstaand watermerk:
½d: S2 (540), september 1955; 1d: S14 (541), augustus 1955; 1½d: S26(1) groen (542), S26(2) diepgroen, augustus 1955; 2d: S37 (543), roodbruin, september 1955; 2d: S38 (543b), lichtroodbruin, januari 1957; 2½d type 2: S53 (544b), september 1955; 3d: S68 (545), 1 oktober 1957.
Kopstaand watermerk:
½d: S2b (540Wi), september 1955; 1d: S14b (541Wi), augustus 1955; 1½d: S26b(1) groen (542Wi), S26b(2) diepgroen, augustus 1955; 2d: S37c (543Wi), roodbruin, september 1955; 2d: S38d (543bWi), lichtroodbruin, januari 1957; 2½d type 2: S53e (544bWi), september 1955; 3d: S68d (545Wi), 1 oktober 1957.

Grafietlijnen

Op 19 december 1957 nam het Post Office een nieuwe machine in gebruik om poststukken te oriënteren en drukwerk van gewone post te scheiden. De machine, ALF (Automatic Letter Facing machine), oriënteerde de poststukken zodanig dat de postzegel zich in twee mogelijke kwadranten van het poststuk kon bevinden. Daarna kon een stempelmachine de postzegels afstempelen.

Ook scheidde de machine poststukken gefrankeerd volgens het drukwerktarief en het standaard brieftarief. Het tarief voor standaardbrieven bedroeg 3d voor poststukken met een gewicht tot 1 ounce (28,35 gram). Dat voor drukwerk bedroeg 2d voor poststukken met een gewicht tot 2 ounce. Poststukken die de machine niet kon lezen bood ze aan voor handmatige afstempeling.

Proeven met een machine die de dichte inkt van postzegels herkende waren geen succes. Andere inkt op de enveloppe en variatie in de dichtheid van de inkt in de beeltenis van postzegels zorgden ervoor dat de machine niet goed werkte. Men vond een oplossing in elektrisch-geleidende grafietlijnen die men op de achterkant van de postzegels onder de gom aanbracht. Door een elektrisch signaal uit te zenden kon de machine de postzegel herkennen aan de elektrische stroom door de grafietlijnen. Postzegels van 2d in lichtroodbruin die het basistarief voor drukwerk betaalden kregen een grafietlijn. Andere postzegels kregen twee grafietlijnen. De machine herkende het type poststuk door het aantal elektrische signalen te tellen.

Voor het experiment voorzag men de postzegels met een frankeerwaarde tot en met 3d. van grafietlijnen. Deze postzegels hadden het gebruikelijke watermerk met de kroon van Sint Edward over het koninklijke monogram. De postzegels met grafietlijnen voor dit experiment kwamen op 19 november 1957 in omloop.


1957, Great Britain, langlopende postzegels van het type “Wilding” met grafietlijnen, watermerk “Saint Edward’s Crown,” Stanley Gibbons nrs. 561 -566


1957, Great Britain, langlopende postzegels van het type “Wilding” met grafietlijnen, achterkant, watermerk “Saint Edward’s Crown,” Stanley Gibbons nrs. 561 -566

Stanley Gibbons Great Britain Specialised Catalogue, Vol. 3, nummers:
½d: S3 (561), 19 november 1957; 1d: S15 (562), 19 november 1957; 1½d: S27(2) diepgroen (563), 19 november 1957; 2d: S39 (564), 19 november 1957; 2½d type 2: S54 (565), 19 november 1957; 3d: S69 (566), 19 november 1957.