Éire - Ierse Symbolen (1922 – 1967)
Éire - Ierse Symbolen (1922 – 1967)
Inleiding
Het Anglo-Ierse Verdrag (Anglo-Irish Treaty) van 6 december 1921 maakte een einde aan de Ierse onafhankelijksoorlog. Het verdrag voorzag in de oprichting van de Ierse Vrijstaat (Saorstát Éireann) binnen een jaar. Het verdrag voorzag ook erin dat zes provinciën in het noordoosten van Ierland zich mochten onthechten van de Ierse Vrijstaat.
Voor de periode vanaf de ondertekening van verdrag tot de vestiging van een parlement en vorming van een bestuur van de Ierse Vrijstaat voorzag het verdrag in de vorming van een voorlopig bestuur. De overeenkomst zou niet langer geldig zijn dan 12 maanden na ondertekening van het verdrag.
Op 16 januari 1922 kwam het voorlopige bestuur van Ierland (Rialtas Sealadać na hÉirann) tot stand. Het bestuurde Zuid-Ierland tot de oprichting van de Ierse Vrijstaat op 6 december 1922. De Britse regering droeg het bestuur formeel op 1 april 1922 over aan het voorlopige bestuur van Ierland. De Ierse Vrijstaat werd opgericht als heerschappij (Dominion) van het British Gemenebest van Naties.
Op 1 februari 1922 riep de secretaris van de posterijen (Postmaster-General) van het voorlopige bestuur van Ierland, die officieel op 1 april in het ambt trad, op om Ierse postzegels te ontwerpen. Het ontwerpen en drukken van de Ierse postzegels zou tijd vergen. De secretaris van de posterijen besloot daarom Britse postzegels met de beeltenis van Koning George V die op dat moment in omloop waren in het hele Verenigde Koninkrijk van Groot-Brittannië en Ierland te overdrukken met de woorden “Rialtas Sealadać na hÉirann 1922.” De overdrukte postzegels waren de courante postzegels van het type “Mackennal” voor de waarden tot en met 1 shilling en van het type “Seahorses” voor de hogere waarden. De Britse posterijen die pas op 31 maart 1922 het gezag over de Ierse posterijen zouden overdragen aan het voorlopige bestuur van Ierland stemden hiermee in.
Bij de oprichting van de Ierse Vrijstaat op 6 december 1922 was alleen de postzegel van 2d van het type “Map of Ireland” klaar voor uitgifte. Men verleende op 5 december 1922 goedkeuring voor een nieuwe overdruk op Britse postzegels met de woorden “Saorstát Éireann 1922.” Gedurende 1923 vervingen Ierse postzegels de overdrukte Britse “MacKennals.” De hoge waarden volgden pas in 1937.
Het Anglo-Ierse Verdrag (Anglo-Irish Treaty) van 6 december 1921 maakte een einde aan de Ierse onafhankelijksoorlog. Het verdrag voorzag in de oprichting van de Ierse Vrijstaat (Saorstát Éireann) binnen een jaar. Het verdrag voorzag ook erin dat zes provinciën in het noordoosten van Ierland zich mochten onthechten van de Ierse Vrijstaat.
Voor de periode vanaf de ondertekening van verdrag tot de vestiging van een parlement en vorming van een bestuur van de Ierse Vrijstaat voorzag het verdrag in de vorming van een voorlopig bestuur. De overeenkomst zou niet langer geldig zijn dan 12 maanden na ondertekening van het verdrag.
Op 16 januari 1922 kwam het voorlopige bestuur van Ierland (Rialtas Sealadać na hÉirann) tot stand. Het bestuurde Zuid-Ierland tot de oprichting van de Ierse Vrijstaat op 6 december 1922. De Britse regering droeg het bestuur formeel op 1 april 1922 over aan het voorlopige bestuur van Ierland. De Ierse Vrijstaat werd opgericht als heerschappij (Dominion) van het British Gemenebest van Naties.
Op 1 februari 1922 riep de secretaris van de posterijen (Postmaster-General) van het voorlopige bestuur van Ierland, die officieel op 1 april in het ambt trad, op om Ierse postzegels te ontwerpen. Het ontwerpen en drukken van de Ierse postzegels zou tijd vergen. De secretaris van de posterijen besloot daarom Britse postzegels met de beeltenis van Koning George V die op dat moment in omloop waren in het hele Verenigde Koninkrijk van Groot-Brittannië en Ierland te overdrukken met de woorden “Rialtas Sealadać na hÉirann 1922.” De overdrukte postzegels waren de courante postzegels van het type “Mackennal” voor de waarden tot en met 1 shilling en van het type “Seahorses” voor de hogere waarden. De Britse posterijen die pas op 31 maart 1922 het gezag over de Ierse posterijen zouden overdragen aan het voorlopige bestuur van Ierland stemden hiermee in.
Bij de oprichting van de Ierse Vrijstaat op 6 december 1922 was alleen de postzegel van 2d van het type “Map of Ireland” klaar voor uitgifte. Men verleende op 5 december 1922 goedkeuring voor een nieuwe overdruk op Britse postzegels met de woorden “Saorstát Éireann 1922.” Gedurende 1923 vervingen Ierse postzegels de overdrukte Britse “MacKennals.” De hoge waarden volgden pas in 1937.
GB and Eire.
Re: Éire - Ierse Symbolen (1922 – 1967)
Ontwerpen
In februari 1922, schreef de secretaris van posterijen van het voorlopige bestuur, James Joseph Walsh, een wedstrijd uit voor de ontwerpen voor postzegels van de Ierse Vrijstaat. Het ontwerp moest symbolisch van aard zijn en inschrift in het Iers-Gaelische alfabet hebben. Voor elk uitgekozen ontwerp loofde hij een prijs uit van £25. Vier ontwerpen werden uitgekozen.
Map of Ireland
De eerste postzegel die de jonge Ierse Vrijstaat uitgaf had een frankeerwaarde van 2 penny’s. Deze had als beeltenis een kaart van Ierland. De kaart toende geen grens tussen Zuid-Ierland en Noord-Ierland. Hoewel het Anglo-Ierse verdrag erin voorzag dat de zes Noordierse provinciën zich konden onthechten van de Ierse Vrijstaat, beschouwde men het hele eiland als Ierland. Het ontwerp maakte daarmee ook een politiek punt. De kaart was geplaatst in een romaanse boog met zoömorfische Keltische-reveille ornamenten. Boven de boog zijn klavertjes-drie (shamrocks) – waarvan de overlevering verteld dat Sint Patricius de Ieren ermee de Heilige Drie-eenheid uitlegde – en meer Keltische ornamenten. De ontwerper was James Ingram.
An Claidheamh Soluis
Het tweede uitgekozen ontwerp was van John J. O’Reilly. Het toonde het Lichtzwaard (An Claidheamh Soluis) in een mandorla. Zoömorfische Keltische-reveille ornamenten vormen de achtergrond voor de mandorla. Bovenin de mandorla staat de inscriptie “An Claidheamh Soluis.”
Het lichtzwaard komt voor in een aantal Gaelische vertellingen uit Ierland en Schotland. In de Ierse folklore is het veelal het object van een queeste. De vertellingen draaien daarbij vaak om de aanstaande bruid of verloren bruid van de held. Sommige onderzoekers menen dat het Lichtzwaard verbonden is aan het legendarische zwaard Excalibur van Koning Arthur. An Claidheamh Soluis was ook de naam van het journaal van het Gaelische Verbond (Conradh na Gaeilge). Een van de redacteuren van het journaal was Pádraig Anraí Mac Piarais, een van de leiders van de Paasopstand van 1916.
Cros Chonga
Het uitgekozen ontwerp van Lily Williams toont een Keltisch kruis (Cros Cheilteach) met daaromheen shamrocks. Het ontwerp is gebaseerd op het twaalfde-eeuwse Kruis van Cong (Cros Chonga) gemaakt voor de hoge koning van Ierland, Tairrdelbach Ua Conchobair.
Cúigí
Het laatste uitgekozen ontwerp was dat van Millicent Grace Girling. Dit toont een schild met de wapens van de Vijfden (fifths, cúigí) tegen een achtergrond van shamrocks en zoömorfische ornamenten. De Vijfden waren de koninkrijken van Gaelisch Ierland. Doordat Leinster (Laighin) en Mide (Mhídhe) geleidelijk samensmolten, bleven vier provinciën over. Met de wijzers van de klok mee en beginnend in het noordoostelijke kwadrant zijn de wapens die van
• Connacht (Cúige Chonnacht),
• Munster (Cúige Mumhan),
• Ulster (Cúige Uladh), en
• Leinster (Cúige Laighean).
In februari 1922, schreef de secretaris van posterijen van het voorlopige bestuur, James Joseph Walsh, een wedstrijd uit voor de ontwerpen voor postzegels van de Ierse Vrijstaat. Het ontwerp moest symbolisch van aard zijn en inschrift in het Iers-Gaelische alfabet hebben. Voor elk uitgekozen ontwerp loofde hij een prijs uit van £25. Vier ontwerpen werden uitgekozen.
Map of Ireland
De eerste postzegel die de jonge Ierse Vrijstaat uitgaf had een frankeerwaarde van 2 penny’s. Deze had als beeltenis een kaart van Ierland. De kaart toende geen grens tussen Zuid-Ierland en Noord-Ierland. Hoewel het Anglo-Ierse verdrag erin voorzag dat de zes Noordierse provinciën zich konden onthechten van de Ierse Vrijstaat, beschouwde men het hele eiland als Ierland. Het ontwerp maakte daarmee ook een politiek punt. De kaart was geplaatst in een romaanse boog met zoömorfische Keltische-reveille ornamenten. Boven de boog zijn klavertjes-drie (shamrocks) – waarvan de overlevering verteld dat Sint Patricius de Ieren ermee de Heilige Drie-eenheid uitlegde – en meer Keltische ornamenten. De ontwerper was James Ingram.
An Claidheamh Soluis
Het tweede uitgekozen ontwerp was van John J. O’Reilly. Het toonde het Lichtzwaard (An Claidheamh Soluis) in een mandorla. Zoömorfische Keltische-reveille ornamenten vormen de achtergrond voor de mandorla. Bovenin de mandorla staat de inscriptie “An Claidheamh Soluis.”
Het lichtzwaard komt voor in een aantal Gaelische vertellingen uit Ierland en Schotland. In de Ierse folklore is het veelal het object van een queeste. De vertellingen draaien daarbij vaak om de aanstaande bruid of verloren bruid van de held. Sommige onderzoekers menen dat het Lichtzwaard verbonden is aan het legendarische zwaard Excalibur van Koning Arthur. An Claidheamh Soluis was ook de naam van het journaal van het Gaelische Verbond (Conradh na Gaeilge). Een van de redacteuren van het journaal was Pádraig Anraí Mac Piarais, een van de leiders van de Paasopstand van 1916.
Cros Chonga
Het uitgekozen ontwerp van Lily Williams toont een Keltisch kruis (Cros Cheilteach) met daaromheen shamrocks. Het ontwerp is gebaseerd op het twaalfde-eeuwse Kruis van Cong (Cros Chonga) gemaakt voor de hoge koning van Ierland, Tairrdelbach Ua Conchobair.
Cúigí
Het laatste uitgekozen ontwerp was dat van Millicent Grace Girling. Dit toont een schild met de wapens van de Vijfden (fifths, cúigí) tegen een achtergrond van shamrocks en zoömorfische ornamenten. De Vijfden waren de koninkrijken van Gaelisch Ierland. Doordat Leinster (Laighin) en Mide (Mhídhe) geleidelijk samensmolten, bleven vier provinciën over. Met de wijzers van de klok mee en beginnend in het noordoostelijke kwadrant zijn de wapens die van
• Connacht (Cúige Chonnacht),
• Munster (Cúige Mumhan),
• Ulster (Cúige Uladh), en
• Leinster (Cúige Laighean).
GB and Eire.
Re: Éire - Ierse Symbolen (1922 – 1967)
1922-1923 uitgiften
Tussen 6 december 1922 en 21 december 1923 werden 12 postzegels uitgegegeven met frankeerwaarden van ½d tot en met 1/-. Het opschrift pingin (meervoud pingine) is het Iers-Gaelische woord voor “penny.”
Tussen 6 december 1922 en 21 december 1923 werden 12 postzegels uitgegegeven met frankeerwaarden van ½d tot en met 1/-. Het opschrift pingin (meervoud pingine) is het Iers-Gaelische woord voor “penny.”
GB and Eire.
Re: Éire - Ierse Symbolen (1922 – 1967)
Watermerk
De postzegels zijn gedrukt op velijnpapier. Het papier had een meervoudig “se” watermerk. Dit bestaat uit een Gaelische letter “e” met daarin een Gaelische letter “s.” De letters staan voor “Saorstát Éireann.”
Vanaf 1940, verving het meervoudig “e” watermark het meervoudig “se” watermerk.
De postzegels zijn gedrukt op velijnpapier. Het papier had een meervoudig “se” watermerk. Dit bestaat uit een Gaelische letter “e” met daarin een Gaelische letter “s.” De letters staan voor “Saorstát Éireann.”
Vanaf 1940, verving het meervoudig “e” watermark het meervoudig “se” watermerk.
GB and Eire.
Re: Éire - Ierse Symbolen (1922 – 1967)
Rolzegels
Men vervaardigde postzegelrollen door postzegelvellen in horizontale of verticale stroken te snijden of splijten. Daarbij gebruikte men een deel van een velrand om de stroken aan elkaar te plakken, de zogenaamde rolverbindingen. De aaneengeplakte stroken rolde men vervolgens op tot postzegelrollen. Dit type rollen staat bekend als “paste-up” rollen.
De rollen vervaardigde men voor bedrijven die gebruik maakten van postzegelplakmachines. Men plaatste een rol postzegels in het apparaat dat een waterreservoir had. Door op het apparaat te drukken, bevochtigde het apparaat de gomzijde van een postzegel die het van de rol aftrok alvorens de postzegel op het poststuk te plaatsen. Op deze wijze kon men sneller postzegels op poststukken plaatsen dan door een postzegel van een vel te scheuren, de gom te bevochtigen en de postzegel op het poststuk te plakken.
Aan het begin van de Jaren '30, experimenteerden de posterijen met automaten die postzegels verkochten. Daarbij gebeurde het soms dat de rollen aaneengeplakte stroken postzegels de automaat verstopten. De oplossing voor het probleem was het drukken van de postzegels op rolpersen. De postzegels gedrukt op rolpersen zijn herkenbaar aan de ongetande zijden.
In april 1933, gaven de posterijen postzegels van 1d van het “Map of Ireland” ontwerp gedrukt op een rolpers voor verkoop uit automaten uit. De automaten voedde men met rollen postzegels in verticale oriëntatie. De postzegels hadden een horizontale tanding van 15 perforaties per twee centimeter. De verticale zijden waren ongetand, met uitzondering van een perforatie aan de bovenkant van de postzegel. Vanaf juli 1934, hadden de postzegels van dergelijke rollen geheel ongetande verticale zijden. In 1935, produceerde men ook rollen met postzegels van 2d in het “Map of Ireland” ontwerp met perforatie 15 x ongetand. Postzegels van deze rollen zijn zeer zeldzaam.
In september 1934 stelden de posterijen zijdelingse rollen met postzegels van 2d van het “Map of Ireland” ontwerp gedrukt op een rolpers beschikbaar voor bedrijven die deze voor postzegelplakmachines gebruikten. In november 1934 volgden rollen met postzegels van ½d van het “Sword of Light” ontwerp. De postzegels van deze twee typen postzegelrollen hadden vertical tanding 14. De bovenkant en onderkant van de postzegels waren ongetand. De posterijen produceerden deze rollen alleen voor gebruik door bedrijven in postzegelplakmachines.
Men vervaardigde postzegelrollen door postzegelvellen in horizontale of verticale stroken te snijden of splijten. Daarbij gebruikte men een deel van een velrand om de stroken aan elkaar te plakken, de zogenaamde rolverbindingen. De aaneengeplakte stroken rolde men vervolgens op tot postzegelrollen. Dit type rollen staat bekend als “paste-up” rollen.
De rollen vervaardigde men voor bedrijven die gebruik maakten van postzegelplakmachines. Men plaatste een rol postzegels in het apparaat dat een waterreservoir had. Door op het apparaat te drukken, bevochtigde het apparaat de gomzijde van een postzegel die het van de rol aftrok alvorens de postzegel op het poststuk te plaatsen. Op deze wijze kon men sneller postzegels op poststukken plaatsen dan door een postzegel van een vel te scheuren, de gom te bevochtigen en de postzegel op het poststuk te plakken.
Aan het begin van de Jaren '30, experimenteerden de posterijen met automaten die postzegels verkochten. Daarbij gebeurde het soms dat de rollen aaneengeplakte stroken postzegels de automaat verstopten. De oplossing voor het probleem was het drukken van de postzegels op rolpersen. De postzegels gedrukt op rolpersen zijn herkenbaar aan de ongetande zijden.
In april 1933, gaven de posterijen postzegels van 1d van het “Map of Ireland” ontwerp gedrukt op een rolpers voor verkoop uit automaten uit. De automaten voedde men met rollen postzegels in verticale oriëntatie. De postzegels hadden een horizontale tanding van 15 perforaties per twee centimeter. De verticale zijden waren ongetand, met uitzondering van een perforatie aan de bovenkant van de postzegel. Vanaf juli 1934, hadden de postzegels van dergelijke rollen geheel ongetande verticale zijden. In 1935, produceerde men ook rollen met postzegels van 2d in het “Map of Ireland” ontwerp met perforatie 15 x ongetand. Postzegels van deze rollen zijn zeer zeldzaam.
In september 1934 stelden de posterijen zijdelingse rollen met postzegels van 2d van het “Map of Ireland” ontwerp gedrukt op een rolpers beschikbaar voor bedrijven die deze voor postzegelplakmachines gebruikten. In november 1934 volgden rollen met postzegels van ½d van het “Sword of Light” ontwerp. De postzegels van deze twee typen postzegelrollen hadden vertical tanding 14. De bovenkant en onderkant van de postzegels waren ongetand. De posterijen produceerden deze rollen alleen voor gebruik door bedrijven in postzegelplakmachines.
Laatst gewijzigd door NSK op za okt 16, 2021 08:36, 1 keer totaal gewijzigd.
GB and Eire.
Re: Éire - Ierse Symbolen (1922 – 1967)
1933-1934 rolzegels gedrukt op rolpersen
Slechts een exemplaar van de 2d postzegel zonder verticale tanding is bekend in postfrisse staat. Dit exemplaar was eerder dit jaar te koop.
Slechts een exemplaar van de 2d postzegel zonder verticale tanding is bekend in postfrisse staat. Dit exemplaar was eerder dit jaar te koop.
GB and Eire.
Re: Éire - Ierse Symbolen (1922 – 1967)
1933 rolzegels: watermerken
De rolzegels van 1d van het “Map of Ireland” ontwerp gedrukt op rolpersen voor verkoopautomaten hadden ongetande verticale zijden. Oorspronkelijk hadden deze rolzegels uitgegeven in april 1933 een enkele “voedingstanding” aan de bovenkant. Deze postzegels bestaan met een rechtopstaand en met een kopstaand watermerk.
De enkele voedingstanding voldeed niet. Vanaf juli 1934 hadden deze rolzegels daarom geheel geen verticale tanding meer. Deze postzegels zijn alleen bekend met een rechtopstaand watermerk.
De rolzegels van 1d van het “Map of Ireland” ontwerp gedrukt op rolpersen voor verkoopautomaten hadden ongetande verticale zijden. Oorspronkelijk hadden deze rolzegels uitgegeven in april 1933 een enkele “voedingstanding” aan de bovenkant. Deze postzegels bestaan met een rechtopstaand en met een kopstaand watermerk.
De enkele voedingstanding voldeed niet. Vanaf juli 1934 hadden deze rolzegels daarom geheel geen verticale tanding meer. Deze postzegels zijn alleen bekend met een rechtopstaand watermerk.
GB and Eire.
Re: Éire - Ierse Symbolen (1922 – 1967)
1934 rolzegels: watermerken
De zijdelingse rollen met postzegels van 2d van het “Map of Ireland” ontwerp voor gebruik in postzegelplakmachines waren zijdelings op een rolpers gedrukt. Deze hadden een zijdelings watermerk. De bovenkant van de “e” wijst naar links, bekeken vanaf de beelteniszijde. (Het Hibernian Handbook noemt dit “zijdelings rechts.”) De postzegels hebben ongetande horizontale zijden. De verticale tanding is 14.
De zijdelingse rollen met postzegels van 2d van het “Map of Ireland” ontwerp voor gebruik in postzegelplakmachines waren zijdelings op een rolpers gedrukt. Deze hadden een zijdelings watermerk. De bovenkant van de “e” wijst naar links, bekeken vanaf de beelteniszijde. (Het Hibernian Handbook noemt dit “zijdelings rechts.”) De postzegels hebben ongetande horizontale zijden. De verticale tanding is 14.
GB and Eire.
скачать бесплатно музыку mp3 дискотека русские хиты.
Is het mogelijk om gratis muziek te downloaden van Russische hits in mp3-formaat voor een discotheekfeest? Zo ja, waar kunnen deze nummers worden gedownload en welke zijn de populairste?